کاش وزیر کشور بجای تغییرات سیاسی کاری برای همه دهستانهای کشور امکانات فراهم می کرد.
هم کمک به تولید داخلی می شد و هم ایجاد اشتغال.
حساب کنیم چند دهداری داریم برای هر کدام چند وسیله نقلیه سنگ محیا کنید.
نیاز نیست امکانات از مرکز ارسال شود بلکه در هر منطقه امکانات خواهد بود حال باید چند فرد مناسب اموزش دید انجاباشد.
اب را باید زسرچمه هدایت کرد.
تا کی دنبال مقصر خواهید بود بهتر است زیر ساخت لازم فراهم شود.
با سلام
با تشکر از همه عزیزانی که در حادثه سیل استان های شمال زحمت کشیده اند.
در اینجا به چند نکته باید اشاره کنیم. دنبال کی بود کی بود نیستم.
واقعت تلغ دادن مدیریت به افراد بخاطر باند و جناح و سفارشات می شود همین.
ایا در سال های قبل هم چنین بارشی نداشته ایم؟
ایا مدیران شناخت کافی داشته اند؟
ایا پیشگویی ها توانسه جلوی حادثه را بگیرد؟
بد ترین واقعیت ممکن بودن فرد ناتوان چون جناب نجار در راس مدیریت بحران کشور است. نا کار امدی وی و تیمش در حوادث سالهای اخیر پیدا است.
اگر مدیریت بحران درست طراحی شود شاهد این همه خسارت نخواهیم بود.
ساختار ستاد بحران از بودن چند مدیر نا لایق دولتی باید عوض شود>استاندار فراماندار.....
طرح جدید
سبک جدید در همه شهر ها این ستاد باید نیرو داشته باشد به تناسب جمعیت و جغرافیای همان مکان.
یعنی این ستاد باید نیروی جذب کند که توانی بدنی قوی و قدرت تفکر بالا ودانش به روز جغرافیا پزشکی و امدادی باشد.
24 ساعت نیرو در مرکز امدادی باشد. برای مقابله با سیل زلزله و اتش سوزی و جنگ ....
مکان ان باید در بهترین نقطه شهر باشد تا امکان ارسال و کمک رسانی از طریق زمینی و هوایی داشته باشد.
این ستاد باید در تمام نقاط کشور و حتی در تمام دهستانهای کشور دارای امکانات ماشین های سنگین راه سازی و امدادی باشد.
یعنی در هر دهستان باید بیل مکانیکی چند لودر و چند خودرویبا امکاانت موجود باشد.
انبار های هلال احمر باید در همه نقاط کشورپرا کنده باشد و در دسترس و سهولت استفاد فراهم شود.
مدیریت بحران بایدپاسخگو باشد.
از این سیل بجای لجبازی سیاسی باید درس گرفت در کشوری چون ایران نیاز به یک سازمان و یا اداره امداد ونجات قوی و هوشیار داریم.
سیل شمال بیشتر ناشی از سو مدیریت می باشد.
بی تدبیری هر کسی طرحی و نظری نتنها کمکی نمی کند بلکه خود حادثه ساز خواهد شد.