گویا سریال های اتش سوزی های گسترده در مناطق مختلف ایران پایانی ندارد.
با توجه به سوابق گذشته نباید این حوادث به این گستردگی رخ می داد. اگر عمدی در کار است باید درست بررسی شود و برخورد مقتدرانه صورت گیرد.
مدیریت منابع طبیعی باید به برخی روند های اشتباه پایان دهد.
عبور نکردن اهشام از مراتع یکی از اشتباهات است.
نبود ابگیر های بزرگ در همه مناطق جنگلی کشور.
نبود تجهیزات مناسب برای هر شهرستان نه هر استان.
مبارزه را به ساکنان مناطق بسپارید درست نه شعاری.
این حجم از اتش سوزی برخی موارد وجود دشمن را به ذهن خطور می دهد.
بزگترین مانع وجود مدیریت نا مناسب است. اگر مانند دهه سی کو ها بین مردم منطق برای مدت معلوم داده شود از خیلی از حوادث جلو گیری خواهد شد.
این ترفند که برای حمایت از گونه های گیاهی از ورود عشایر و اهشام انها جلو گیری می شود. یک اشتباه فاحش است. چرا که همان گیاهان هرز موج سرعت اتش سوزی می شوند.
تجدید نظر در برخی طرح های منابع طبیعی و محیط زیست ضروری است.
با تشکر از عزیزانی که در این حوادث شجاعان برای خاموش کردن اتش با کمترین امکانات به مبارزه با اتش می روند.
بهتر است از جوانان کشور بخواهید هر کدام ایده و نظری دارند طرح خود را بدهند شاید بتوان با کمک انها از این بحران هم عبور کرد.